Mijn naam is Paula, 65 jaar. Ik ben moeder van een zoon en dochter en ben in 2013 gescheiden. Sinds afgelopen september ben ik met vervroegd pensioen. Daarvoor werkte ik in een team van de wijkverpleging en toen dat fysiek te zwaar werd, ben ik activiteitenbegeleidster geworden op de dagopvang voor dementerenden. Sinds 2004 heb ik pijn in mijn rug, in het midden van de rug onder de...

Vanaf 2000 ben ik actief lid bij st. Pijn-Hoop, een patiënten/ belangenorganisatie voor en door mensen met chronische pijn. Vanaf 1992 had ik al pijn, wat door de lange wachtlijsten en doorverwijzingen chronisch geworden is. Voordat ik Pijn-Hoop gevonden had, had ik al een lange zoektocht afgelegd. Ik dacht eerst dat ik de enige was met zoveel pijn. Pijn-Hoop is een landelijke...

19 jaar geleden reed ik naar mijn werk van Heerhugowaard naar Heliomare in Wijk aan Zee. Bij Alkmaar stond ik voor het verkeerslicht te wachten toen plotseling 2 auto's achterop knalden en in een seconde veranderde mijn leven.Die dag blijft een keerpunt in mijn leven: er is een leven voor 8 november 1998 en een erna. Ik ging die dag naar mijn werk voor de avonddienst en dat was tevens mijn...

In 2005 kreeg ik voor het eerst chronische pijn in mijn linkerbeen, van mijn bil tot aan mijn tenen. De neuroloog zei dat er een alarm in mijn lichaam was afgegaan omdat ik steeds over mijn grenzen ging. Als ik niet zou veranderen qua levenstijl zou ik het ook in andere delen van mijn lichaam krijgen. Zij stelde voor het revalidatieprogramma “De pijn de baas te volgen”. Dit programma heb ik toen...

Tijdens een trouwerij van 2 kaderleden bij de waterscouts op 2 april 1968 kreeg ik een gigantische harde klap met een roeispaan in mijn gezicht; na de nodige operaties bleef ik last houden van aangezicht-pijn maar helaas ook van steeds meer nekklachten. Aangezien ik inmiddels uitbehandeld was moest ik er maar mee zien te leven. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb een onuitputtelijke...